ön ek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Noun

[edit]

ön ek (definite accusative ön eki, plural ön ekler)

  1. prefix (letters at the beginning of a word)

Declension

[edit]
Inflection
Nominative ön ek
Definite accusative ön eki
Singular Plural
Nominative ön ek ön ekler
Definite accusative ön eki ön ekleri
Dative ön eke ön eklere
Locative ön ekte ön eklerde
Ablative ön ekten ön eklerden
Genitive ön ekin ön eklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ön ekim ön eklerim
2nd singular ön ekin ön eklerin
3rd singular ön eki ön ekleri
1st plural ön ekimiz ön eklerimiz
2nd plural ön ekiniz ön ekleriniz
3rd plural ön ekleri ön ekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ön ekimi ön eklerimi
2nd singular ön ekini ön eklerini
3rd singular ön ekini ön eklerini
1st plural ön ekimizi ön eklerimizi
2nd plural ön ekinizi ön eklerinizi
3rd plural ön eklerini ön eklerini
Dative
Singular Plural
1st singular ön ekime ön eklerime
2nd singular ön ekine ön eklerine
3rd singular ön ekine ön eklerine
1st plural ön ekimize ön eklerimize
2nd plural ön ekinize ön eklerinize
3rd plural ön eklerine ön eklerine
Locative
Singular Plural
1st singular ön ekimde ön eklerimde
2nd singular ön ekinde ön eklerinde
3rd singular ön ekinde ön eklerinde
1st plural ön ekimizde ön eklerimizde
2nd plural ön ekinizde ön eklerinizde
3rd plural ön eklerinde ön eklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular ön ekimden ön eklerimden
2nd singular ön ekinden ön eklerinden
3rd singular ön ekinden ön eklerinden
1st plural ön ekimizden ön eklerimizden
2nd plural ön ekinizden ön eklerinizden
3rd plural ön eklerinden ön eklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular ön ekimin ön eklerimin
2nd singular ön ekinin ön eklerinin
3rd singular ön ekinin ön eklerinin
1st plural ön ekimizin ön eklerimizin
2nd plural ön ekinizin ön eklerinizin
3rd plural ön eklerinin ön eklerinin

Hypernyms

[edit]