οὐδέτερος

Ancient Greek

Etymology

From οὐδείς (oudeís) +‎ -τερος (-teros).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /uː.dé.te.ros/ → /uˈðe.te.ros/ → /uˈðe.te.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /uː.dé.te.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /uˈde.te.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /uˈðe.te.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /uˈðe.te.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /uˈðe.te.ros/

Adjective

οὐδέτερος • (oudéteros) (feminine οὐδετέρᾱ, neuter οὐδέτερον)

1. neither
2. neutral
3. (grammar) neuter

Declension

First and second declension of οὐδέτερος; οὐδετέρᾱ; οὐδέτερον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		οὐδέτερος oudéteros	οὐδετέρᾱ oudetérā	οὐδέτερον oudéteron		οὐδετέρω oudetérō	οὐδετέρᾱ oudetérā	οὐδετέρω oudetérō		οὐδέτεροι oudéteroi	οὐδέτεραι oudéterai	οὐδέτερᾰ oudétera
Genitive		οὐδετέρου oudetérou	οὐδετέρᾱς oudetérās	οὐδετέρου oudetérou		οὐδετέροιν oudetéroin	οὐδετέραιν oudetérain	οὐδετέροιν oudetéroin		οὐδετέρων oudetérōn	οὐδετέρων oudetérōn	οὐδετέρων oudetérōn
Dative		οὐδετέρῳ oudetérōi	οὐδετέρᾳ oudetérāi	οὐδετέρῳ oudetérōi		οὐδετέροιν oudetéroin	οὐδετέραιν oudetérain	οὐδετέροιν oudetéroin		οὐδετέροις oudetérois	οὐδετέραις oudetérais	οὐδετέροις oudetérois
Accusative		οὐδέτερον oudéteron	οὐδετέρᾱν oudetérān	οὐδέτερον oudéteron		οὐδετέρω oudetérō	οὐδετέρᾱ oudetérā	οὐδετέρω oudetérō		οὐδετέρους oudetérous	οὐδετέρᾱς oudetérās	οὐδέτερᾰ oudétera
Vocative		οὐδέτερε oudétere	οὐδετέρᾱ oudetérā	οὐδέτερον oudéteron		οὐδετέρω oudetérō	οὐδετέρᾱ oudetérā	οὐδετέρω oudetérō		οὐδέτεροι oudéteroi	οὐδέτεραι oudéterai	οὐδέτερᾰ oudétera
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		οὐδέτερον oudéteron				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: ουδέτερος (oudéteros)

See also

• ἑκᾰ́τερος (hekáteros)

Further reading

• “οὐδέτερος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “οὐδέτερος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• οὐδέτερος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette