From en- + parent + -ar.
emparentar (first-person singular present emparento, first-person singular preterite emparentí, past participle emparentat); root stress: (Central, Valencia, Balearic) /e/
- (intransitive) to become related (through marriage, etc.)
- IPA(key): /empaɾenˈtaɾ/ [ẽm.pa.ɾẽn̪ˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: em‧pa‧ren‧tar
emparentar (first-person singular present empariento or emparento, first-person singular preterite emparenté, past participle emparentado)
- (intransitive) to become related (through marriage, etc.)
- to discover relatedness
infinitive
|
emparentar
|
gerund
|
emparentando
|
past participle
|
|
masculine
|
feminine
|
singular
|
emparentado
|
emparentada
|
plural
|
emparentados
|
emparentadas
|
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
indicative
|
|
yo
|
tú vos
|
él/ella/ello usted
|
nosotros nosotras
|
vosotros vosotras
|
ellos/ellas ustedes
|
present
|
empariento, emparento
|
emparientas, emparentastú emparentásvos
|
emparienta, emparenta
|
emparentamos
|
emparentáis
|
emparientan, emparentan
|
imperfect
|
emparentaba
|
emparentabas
|
emparentaba
|
emparentábamos
|
emparentabais
|
emparentaban
|
preterite
|
emparenté
|
emparentaste
|
emparentó
|
emparentamos
|
emparentasteis
|
emparentaron
|
future
|
emparentaré
|
emparentarás
|
emparentará
|
emparentaremos
|
emparentaréis
|
emparentarán
|
conditional
|
emparentaría
|
emparentarías
|
emparentaría
|
emparentaríamos
|
emparentaríais
|
emparentarían
|
|
subjunctive
|
|
yo
|
tú vos
|
él/ella/ello usted
|
nosotros nosotras
|
vosotros vosotras
|
ellos/ellas ustedes
|
present
|
empariente, emparente
|
emparientes, emparentestú emparentésvos2
|
empariente, emparente
|
emparentemos
|
emparentéis
|
emparienten, emparenten
|
imperfect (ra)
|
emparentara
|
emparentaras
|
emparentara
|
emparentáramos
|
emparentarais
|
emparentaran
|
imperfect (se)
|
emparentase
|
emparentases
|
emparentase
|
emparentásemos
|
emparentaseis
|
emparentasen
|
future1
|
emparentare
|
emparentares
|
emparentare
|
emparentáremos
|
emparentareis
|
emparentaren
|
|
imperative
|
|
—
|
tú vos
|
usted
|
nosotros nosotras
|
vosotros vosotras
|
ustedes
|
affirmative
|
|
emparienta, emparentatú emparentávos
|
empariente, emparente
|
emparentemos
|
emparentad
|
emparienten, emparenten
|
negative
|
|
no emparientes, no emparentes
|
no empariente, no emparente
|
no emparentemos
|
no emparentéis
|
no emparienten, no emparenten
|
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of emparentar (e-ie alternation or non-alternating)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
with infinitive emparentar
|
dative
|
emparentarme
|
emparentarte
|
emparentarle, emparentarse
|
emparentarnos
|
emparentaros
|
emparentarles, emparentarse
|
accusative
|
emparentarme
|
emparentarte
|
emparentarlo, emparentarla, emparentarse
|
emparentarnos
|
emparentaros
|
emparentarlos, emparentarlas, emparentarse
|
|
with gerund emparentando
|
dative
|
emparentándome
|
emparentándote
|
emparentándole, emparentándose
|
emparentándonos
|
emparentándoos
|
emparentándoles, emparentándose
|
accusative
|
emparentándome
|
emparentándote
|
emparentándolo, emparentándola, emparentándose
|
emparentándonos
|
emparentándoos
|
emparentándolos, emparentándolas, emparentándose
|
|
with informal second-person singular tú imperative emparienta, emparenta
|
dative
|
empariéntame, emparéntame
|
empariéntate, emparéntate
|
empariéntale, emparéntale
|
empariéntanos, emparéntanos
|
not used
|
empariéntales, emparéntales
|
accusative
|
empariéntame, emparéntame
|
empariéntate, emparéntate
|
empariéntalo, emparéntalo, empariéntala, emparéntala
|
empariéntanos, emparéntanos
|
not used
|
empariéntalos, emparéntalos, empariéntalas, emparéntalas
|
|
with informal second-person singular vos imperative emparentá
|
dative
|
emparentame
|
emparentate
|
emparentale
|
emparentanos
|
not used
|
emparentales
|
accusative
|
emparentame
|
emparentate
|
emparentalo, emparentala
|
emparentanos
|
not used
|
emparentalos, emparentalas
|
|
with formal second-person singular imperative empariente, emparente
|
dative
|
empariénteme, emparénteme
|
not used
|
empariéntele, emparéntele, empariéntese, emparéntese
|
empariéntenos, emparéntenos
|
not used
|
empariénteles, emparénteles
|
accusative
|
empariénteme, emparénteme
|
not used
|
empariéntelo, emparéntelo, empariéntela, emparéntela, empariéntese, emparéntese
|
empariéntenos, emparéntenos
|
not used
|
empariéntelos, emparéntelos, empariéntelas, emparéntelas
|
|
with first-person plural imperative emparentemos
|
dative
|
not used
|
emparentémoste
|
emparentémosle
|
emparentémonos
|
emparentémoos
|
emparentémosles
|
accusative
|
not used
|
emparentémoste
|
emparentémoslo, emparentémosla
|
emparentémonos
|
emparentémoos
|
emparentémoslos, emparentémoslas
|
|
with informal second-person plural imperative emparentad
|
dative
|
emparentadme
|
not used
|
emparentadle
|
emparentadnos
|
emparentaos
|
emparentadles
|
accusative
|
emparentadme
|
not used
|
emparentadlo, emparentadla
|
emparentadnos
|
emparentaos
|
emparentadlos, emparentadlas
|
|
with formal second-person plural imperative emparienten, emparenten
|
dative
|
empariéntenme, emparéntenme
|
not used
|
empariéntenle, emparéntenle
|
empariéntennos, emparéntennos
|
not used
|
empariéntenles, emparéntenles, empariéntense, emparéntense
|
accusative
|
empariéntenme, emparéntenme
|
not used
|
empariéntenlo, emparéntenlo, empariéntenla, emparéntenla
|
empariéntennos, emparéntennos
|
not used
|
empariéntenlos, emparéntenlos, empariéntenlas, emparéntenlas, empariéntense, emparéntense
|