mianownik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
3 – licznik
4 – mianownik

Etymology

[edit]

From mianować +‎ -nik. Calque of Latin nōminātīvus.

This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.
Particularly: “Etymology incomplete: Latin nominativus doesn't have the arithmetic sense, so that one must come from somewhere else; either ML. denominator, or a semantic loan from some European language”

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /mjaˈnɔv.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: mia‧now‧nik

Noun

[edit]

mianownik m inan

  1. (grammar) nominative
  2. (arithmetic) denominator (number or expression written below the line in a fraction)
    Coordinate term: licznik
    wspólny mianownikcommon denominator
    najniższy wspólny mianownikleast common denominator

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • mianownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mianownik in Polish dictionaries at PWN