αντιστάθμιση
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Noun
[edit]αντιστάθμιση • (antistáthmisi) f (plural αντισταθμίσεις)
Declension
[edit]Declension of αντιστάθμιση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | αντιστάθμιση • | αντισταθμίσεις • | |
| genitive | αντιστάθμισης • | αντισταθμίσεων • | |
| accusative | αντιστάθμιση • | αντισταθμίσεις • | |
| vocative | αντιστάθμιση • | αντισταθμίσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αντισταθμίσεως • | |||
Related terms
[edit]- see: αντισταθμίζω (antistathmízo, “to counterbalance”)