μένετε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mé.ne.te/ → /ˈme.ne.te/ → /ˈme.ne.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mé.ne.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈme.ne.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈme.ne.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.ne.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.ne.te/

Verb

μένετε • (ménete)

1. second-person plural present active indicative/imperative of μένω (ménō)

Greek

Verb

μένετε • (ménete)

1. 2nd person plural present form of μένω (méno).