πίτουρο

Greek

Etymology

From Ancient Greek πίτυρον (píturon).

Noun

πίτουρο • (pítouro) n (plural πίτουρα)

1. bran (outside layer of a grain)

Declension

declension of πίτουρο

case     \     number	singular	plural
nominative	πίτουρο •	πίτουρα •
genitive	πίτουρου •	πίτουρων •
accusative	πίτουρο •	πίτουρα •
vocative	πίτουρο •	πίτουρα •

Synonyms

• φλοιός m (floiós, “husk”)

Related terms

• όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρώνε οι κότες (ópoios anakatévetai me ta pítoura, ton tróne oi kótes, “lie down with dogs, wake up with fleas”)
• ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στ' αλεύρι (akrivós sta pítoura kai ftinós st' alévri)

See also

• ενδοσπέρμιο n (endospérmio, “endosperm”)