החטיא
Jump to navigation
Jump to search
Hebrew[edit]
Root |
---|
ח־ט־א (ḥ-ṭ-ʾ) |
Verb[edit]
הֶחְטִיא • (khetí') third-singular masculine past (hif'il construction)
- to miss, be off target
Conjugation[edit]
Conjugation of הֶחְטִיא (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
finite forms | singular | plural | |||
m. | f. | m. | f. | ||
past | first | הֶחְטֵאתִי | הֶחְטֵאנוּ | ||
second | הֶחְטֵאתָ | הֶחְטֵאת | הֶחְטֵאתֶם | הֶחְטֵאתֶן | |
third | הֶחְטִיא | הֶחְטִיאָה | הֶחְטִיאוּ | ||
present | מַחְטִיא | מַחְטִיאָה | מַחְטִיאִים | מַחְטִיאוֹת | |
future | first | אַחְטִיא | נַחְטִיא | ||
second | תַּחְטִיא | תַּחְטִיאִי | תַּחְטִיאוּ | תַּחְטֶאנָה1 | |
third | יַחְטִיא | תַּחְטִיא | יַחְטִיאוּ | תַּחְטֶאנָה1 | |
imperative | הַחְטֵא | הַחְטִיאִי | הַחְטִיאוּ | הַחְטֶאנָה1 | |
notes |
|
References[edit]
- “החטיא” in the Hebrew Terms Database of the Academy of Hebrew Language