رزه
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Arabic رَزّة (razza, “staple or hasp into which a bolt shoots”).
Noun[edit]
رزه • (reze)
- hinge, jointed or flexible device that allows the pivoting of a door
- Synonym: منتشه (menteşe)
- tumbler, a piece attached to, or forming part of, the hammer of a gunlock
Derived terms[edit]
- رزه ارككی (reze erkeği, “pintle of a hinge”)
- رزه دیشیسی (reze dişisi, “brace of a hinge”)
- رزهلمك (rezelemek, “to furnish with hinges”)
- رزهلو (rezeli, “furnished with hinges”)
Descendants[edit]
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “reze1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3965
- Kélékian, Diran (1911) “رزه”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 620
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Cardo”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 153
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “رزه”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 2307
- Nişanyan, Sevan (2002–) “reze”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “رزه”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 972