ἀπανίστημι

Ancient Greek

Etymology

ἀπο- (apo-) +‎ ἀνίστημι (anístēmi)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pa.nís.tɛː.mi/ → /a.paˈnis.ti.mi/ → /a.paˈnis.ti.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pa.nís.tɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.paˈnis.te̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.paˈnis.ti.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.paˈnis.ti.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.paˈnis.ti.mi/

Verb

ἀπᾰνίστημῐ • (apanístēmi)

1. to send away
2. (in passive) to get up and go

Inflection

   Present: ἀπᾰνῐ́στημῐ, ἀπᾰνῐ́στᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπᾰνῐ́στημῐ	ἀπᾰνῐ́στης	ἀπᾰνῐ́στησῐ(ν)	ἀπᾰνῐ́στᾰτον	ἀπᾰνῐ́στᾰτον	ἀπᾰνῐ́στᾰμεν	ἀπᾰνῐ́στᾰτε	ἀπᾰνῐστᾶσῐ(ν)
	subjunctive	ἀπᾰνῐστῶ	ἀπᾰνῐστῇς	ἀπᾰνῐστῇ	ἀπᾰνῐστῆτον	ἀπᾰνῐστῆτον	ἀπᾰνῐστῶμεν	ἀπᾰνῐστῆτε	ἀπᾰνῐστῶσῐ(ν)
	optative	ἀπᾰνῐσταίην	ἀπᾰνῐσταίης	ἀπᾰνῐσταίη	ἀπᾰνῐσταῖτον, ἀπᾰνῐσταίητον	ἀπᾰνῐσταίτην, ἀπᾰνῐσταιήτην	ἀπᾰνῐσταῖμεν, ἀπᾰνῐσταίημεν	ἀπᾰνῐσταῖτε, ἀπᾰνῐσταίητε	ἀπᾰνῐσταῖεν, ἀπᾰνῐσταίησᾰν
	imperative		ἀπᾰνῐ́στη	ἀπᾰνῐστᾰ́τω	ἀπᾰνῐ́στᾰτον	ἀπᾰνῐστᾰ́των		ἀπᾰνῐ́στᾰτε	ἀπᾰνῐστᾰ́ντων
middle/ passive	indicative	ἀπᾰνῐ́στᾰμαι	ἀπᾰνῐ́στᾰσαι	ἀπᾰνῐ́στᾰται	ἀπᾰνῐ́στᾰσθον	ἀπᾰνῐ́στᾰσθον	ἀπᾰνῐστᾰ́μεθᾰ	ἀπᾰνῐ́στᾰσθε	ἀπᾰνῐ́στᾰνται
	subjunctive	ἀπᾰνῐστῶμαι	ἀπᾰνῐστῇ	ἀπᾰνῐστῆται	ἀπᾰνῐστῆσθον	ἀπᾰνῐστῆσθον	ἀπᾰνῐστώμεθᾰ	ἀπᾰνῐστῆσθε	ἀπᾰνῐστῶνται
	optative	ἀπᾰνῐσταίμην	ἀπᾰνῐ́σταιο	ἀπᾰνῐ́σταιτο	ἀπᾰνῐ́σταισθον	ἀπᾰνῐσταίσθην	ἀπᾰνῐσταίμεθᾰ	ἀπᾰνῐ́σταισθε	ἀπᾰνῐ́σταιντο
	imperative		ἀπᾰνῐ́στᾰσο	ἀπᾰνῐστᾰ́σθω	ἀπᾰνῐ́στᾰσθον	ἀπᾰνῐστᾰ́σθων		ἀπᾰνῐ́στᾰσθε	ἀπᾰνῐστᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀπᾰνῐστᾰ́ναι				ἀπᾰνῐ́στᾰσθαι
participle	m	ἀπᾰνῐστᾱ́ς				ἀπᾰνῐστᾰ́μενος
	f	ἀπᾰνῐστᾶσᾰ				ἀπᾰνῐστᾰμένη
	n	ἀπᾰνῐστᾰ́ν				ἀπᾰνῐστᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀπᾰνῑ́στην, ἀπᾰνῑστᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπᾰνῑ́στην	ἀπᾰνῑ́στης	ἀπᾰνῑ́στη	ἀπᾰνῑ́στᾰτον	ἀπᾰνῑστᾰ́την	ἀπᾰνῑ́στᾰμεν	ἀπᾰνῑ́στᾰτε	ἀπᾰνῑ́στᾰσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀπᾰνῑστᾰ́μην	ἀπᾰνῑ́στᾰσο	ἀπᾰνῑ́στᾰτο	ἀπᾰνῑ́στᾰσθον	ἀπᾰνῑστᾰ́σθην	ἀπᾰνῑστᾰ́μεθᾰ	ἀπᾰνῑ́στᾰσθε	ἀπᾰνῑ́στᾰντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀπᾰνᾰστήσω, ἀπᾰνᾰστήσομαι, ἀπᾰνᾰστᾰθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπᾰνᾰστήσω	ἀπᾰνᾰστήσεις	ἀπᾰνᾰστήσει	ἀπᾰνᾰστήσετον	ἀπᾰνᾰστήσετον	ἀπᾰνᾰστήσομεν	ἀπᾰνᾰστήσετε	ἀπᾰνᾰστήσουσῐ(ν)
	optative	ἀπᾰνᾰστήσοιμῐ	ἀπᾰνᾰστήσοις	ἀπᾰνᾰστήσοι	ἀπᾰνᾰστήσοιτον	ἀπᾰνᾰστησοίτην	ἀπᾰνᾰστήσοιμεν	ἀπᾰνᾰστήσοιτε	ἀπᾰνᾰστήσοιεν
middle	indicative	ἀπᾰνᾰστήσομαι	ἀπᾰνᾰστήσῃ, ἀπᾰνᾰστήσει	ἀπᾰνᾰστήσεται	ἀπᾰνᾰστήσεσθον	ἀπᾰνᾰστήσεσθον	ἀπᾰνᾰστησόμεθᾰ	ἀπᾰνᾰστήσεσθε	ἀπᾰνᾰστήσονται
	optative	ἀπᾰνᾰστησοίμην	ἀπᾰνᾰστήσοιο	ἀπᾰνᾰστήσοιτο	ἀπᾰνᾰστήσοισθον	ἀπᾰνᾰστησοίσθην	ἀπᾰνᾰστησοίμεθᾰ	ἀπᾰνᾰστήσοισθε	ἀπᾰνᾰστήσοιντο
passive	indicative	ἀπᾰνᾰστᾰθήσομαι	ἀπᾰνᾰστᾰθήσῃ	ἀπᾰνᾰστᾰθήσεται	ἀπᾰνᾰστᾰθήσεσθον	ἀπᾰνᾰστᾰθήσεσθον	ἀπᾰνᾰστᾰθησόμεθᾰ	ἀπᾰνᾰστᾰθήσεσθε	ἀπᾰνᾰστᾰθήσονται
	optative	ἀπᾰνᾰστᾰθησοίμην	ἀπᾰνᾰστᾰθήσοιο	ἀπᾰνᾰστᾰθήσοιτο	ἀπᾰνᾰστᾰθήσοισθον	ἀπᾰνᾰστᾰθησοίσθην	ἀπᾰνᾰστᾰθησοίμεθᾰ	ἀπᾰνᾰστᾰθήσοισθε	ἀπᾰνᾰστᾰθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀπᾰνᾰστήσειν			ἀπᾰνᾰστήσεσθαι		ἀπᾰνᾰστᾰθήσεσθαι
participle	m	ἀπᾰνᾰστήσων			ἀπᾰνᾰστησόμενος		ἀπᾰνᾰστᾰθησόμενος
	f	ἀπᾰνᾰστήσουσᾰ			ἀπᾰνᾰστησομένη		ἀπᾰνᾰστᾰθησομένη
	n	ἀπᾰνᾰστῆσον			ἀπᾰνᾰστησόμενον		ἀπᾰνᾰστᾰθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀπᾰνέστην, ἀπᾰνεστᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀπᾰνέστην	ἀπᾰνέστης	ἀπᾰνέστη	ἀπᾰνέστητον	ἀπᾰνεστήτην	ἀπᾰνέστημεν	ἀπᾰνέστητε	ἀπᾰνέστησᾰν
	subjunctive	ἀπᾰνᾰστῶ	ἀπᾰνᾰστῇς	ἀπᾰνᾰστῇ	ἀπᾰνᾰστῆτον	ἀπᾰνᾰστῆτον	ἀπᾰνᾰστῶμεν	ἀπᾰνᾰστῆτε	ἀπᾰνᾰστῶσῐ(ν)
	optative	ἀπᾰνᾰσταίην	ἀπᾰνᾰσταίης	ἀπᾰνᾰσταίη	ἀπᾰνᾰσταῖτον, ἀπᾰνᾰσταίητον	ἀπᾰνᾰσταίτην, ἀπᾰνᾰσταιήτην	ἀπᾰνᾰσταῖμεν, ἀπᾰνᾰσταίημεν	ἀπᾰνᾰσταῖτε, ἀπᾰνᾰσταίητε	ἀπᾰνᾰσταῖεν, ἀπᾰνᾰσταίησᾰν
	imperative		ἀπᾰνᾰ́στηθῐ	ἀπᾰνᾰστήτω	ἀπᾰνᾰ́στητον	ἀπᾰνᾰστήτων		ἀπᾰνᾰ́στητε	ἀπᾰνᾰστᾰ́ντων
middle	indicative	ἀπᾰνεστᾰ́μην	ἀπᾰνέστω	ἀπᾰνέστᾰτο	ἀπᾰνέστᾰσθον	ἀπᾰνεστᾰ́σθην	ἀπᾰνεστᾰ́μεθᾰ	ἀπᾰνέστᾰσθε	ἀπᾰνέστᾰντο
	subjunctive	ἀπᾰνᾰστῶμαι	ἀπᾰνᾰστῇ	ἀπᾰνᾰστῆται	ἀπᾰνᾰστῆσθον	ἀπᾰνᾰστῆσθον	ἀπᾰνᾰστώμεθᾰ	ἀπᾰνᾰστῆσθε	ἀπᾰνᾰστῶνται
	optative	ἀπᾰνᾰσταίμην	ἀπᾰνᾰσταῖο	ἀπᾰνᾰσταῖτο	ἀπᾰνᾰσταῖσθον	ἀπᾰνᾰσταίσθην	ἀπᾰνᾰσταίμεθᾰ	ἀπᾰνᾰσταῖσθε	ἀπᾰνᾰσταῖντο
	imperative		ἀπᾰνᾰ́στω	ἀπᾰνᾰστᾰ́σθω	ἀπᾰνᾰ́στᾰσθον	ἀπᾰνᾰστᾰ́σθων		ἀπᾰνᾰ́στᾰσθε	ἀπᾰνᾰστᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἀπᾰνᾰστῆναι			ἀπᾰνᾰ́στᾰσθαι
participle	m	ἀπᾰνᾰστᾱ́ς			ἀπᾰνᾰστᾰ́μενος
	f	ἀπᾰνᾰστᾶσᾰ			ἀπᾰνᾰστᾰμένη
	n	ἀπᾰνᾰστᾰ́ν			ἀπᾰνᾰστᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• ἀπανίστημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀπανίστημι in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀπανίστημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press