-εία

See also: -εια, -εῖα, εἴα, and εἶα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ěː.aː/ → /ˈi.a/ → /ˈi.a/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ěː.aː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈi.a/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈi.a/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈi.a/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈi.a/

Suffix

-είᾱ • (-eíā) f (genitive -είᾱς); first declension

1. Alternative form of -ίᾱ (-íā)

Inflection

First declension of -είᾱ; -είᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	-είᾱ -eíā	-είᾱ -eíā	-εῖαι -eîai
Genitive	-είᾱς -eíās	-είαιν -eíain	-ειῶν -eiôn
Dative	-είᾳ -eíāi	-είαιν -eíain	-είαις -eíais
Accusative	-είᾱν -eíān	-είᾱ -eíā	-είᾱς -eíās
Vocative	-είᾱ -eíā	-είᾱ -eíā	-εῖαι -eîai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

Ancient Greek terms suffixed with -εία

Greek

Etymology

A conflation of Ancient Greek -είᾱ (-eíā) and -εῖα (-eîa).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈi.a/
• Hyphenation: -εί‧α

Suffix

-εία • (-eía) f

1. Used to form feminine nouns, mainly from verbs ending in -εύω (-évo):

   ‎κολακεύω (kolakévo, “flatter”) + ‎-εία (-eía) → ‎κολακεία (kolakeía, “flattery”)

2. Some of them, meaning place or building

   ‎πρεσβεύω (presvévo, “ancient sense: be an ambassador”) + ‎-εία (-eía) → ‎πρεσβεία (presveía, “embassy”)

Declension

Declension of -εία

	singular	plural
nominative	-εία •	-είες •
genitive	-είας •	-ειών •
accusative	-εία •	-είες •
vocative	-εία •	-είες •

Derived terms

Greek terms suffixed with -εία

Suffix

-εία • (-eía) n

1. Nominative, accusative and vocative plural form of -είο (-eío). of nouns like σχολείο n (scholeío, “school”)

Suffix

-εία • (-eía)

1. Nominative, accusative and vocative feminine singular form of -ύς (-ýs). of adjectives -ύς, -είς, -ύ like ευθύς (efthýs, “straight”)