Reconstruction:Proto-West Germanic/tibā
Jump to navigation
Jump to search
Proto-West Germanic[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Germanic *tibǭ. A geminate byform *tibbǭ > *tibbā gave German dialectal Zippe, Zibbe (“ewe; doe (hare, rabbit)”), Icelandic tebba (“vixen”), and possibly English tib (“working-class woman”).[1]
Noun[edit]
*tibā f
Inflection[edit]
ōn-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *tibā | |
Genitive | *tibōn | |
Singular | Plural | |
Nominative | *tibā | *tibōn |
Accusative | *tibōn | *tibōn |
Genitive | *tibōn | *tibōnō |
Dative | *tibōn | *tibōm, *tibum |
Instrumental | *tibōn | *tibōm, *tibum |
Descendants[edit]
- Old English: tife
- Old Frisian: *tive, *teve
- Saterland Frisian: Tieuwe
- Old Saxon: *tiva
- Old Dutch: *tiva
- >? Old High German: *zibba