autoacuzat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of autoacuza.
Noun[edit]
autoacuzat n (plural autoacuzaturi)
Declension[edit]
Declension of autoacuzat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autoacuzat | autoacuzatul | (niște) autoacuzaturi | autoacuzaturile |
genitive/dative | (unui) autoacuzat | autoacuzatului | (unor) autoacuzaturi | autoacuzaturilor |
vocative | autoacuzatule | autoacuzaturilor |
Verb[edit]
autoacuzat (past participle of autoacuza)
References[edit]
- autoacuzat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN