autoconservat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of autoconserva.
Noun[edit]
autoconservat n (plural autoconservaturi)
Declension[edit]
Declension of autoconservat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autoconservat | autoconservatul | (niște) autoconservaturi | autoconservaturile |
genitive/dative | (unui) autoconservat | autoconservatului | (unor) autoconservaturi | autoconservaturilor |
vocative | autoconservatule | autoconservaturilor |
Verb[edit]
autoconservat (past participle of autoconserva)
References[edit]
- autoconservat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN