autoidentyfikacja

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From auto- +‎ identyfikacja. First attested in 1949.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /aw.tɔ.i.dɛn.tɨ.fiˈkat͡s.ja/
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: au‧to‧i‧den‧ty‧fi‧kac‧ja

Noun

[edit]

autoidentyfikacja f

  1. (psychology) self-identification

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective

References

[edit]
  1. ^ Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe. Wydział Historyczno-Filologiczny, Katolicki Uniwersytet Lubelski. Towarzystwo Naukowe (1949) Roczniki humanistyczne[1], volume 50, number 7, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, page 177:Białorusini natomiast, których mówi Andrzej Romanowski, są - jego zdaniem - społecznością o niedokończonym procesie autoidentyfikacji narodowej, bo zanim  []
  2. ^ autoidentyfikacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]