autoperfecționat
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of autoperfecționa.
Noun[edit]
autoperfecționat n (plural autoperfecționaturi)
Declension[edit]
Declension of autoperfecționat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autoperfecționat | autoperfecționatul | (niște) autoperfecționaturi | autoperfecționaturile |
genitive/dative | (unui) autoperfecționat | autoperfecționatului | (unor) autoperfecționaturi | autoperfecționaturilor |
vocative | autoperfecționatule | autoperfecționaturilor |
Verb[edit]
autoperfecționat (past participle of autoperfecționa)
References[edit]
- autoperfecționat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN