błyszcząco

Polish

Etymology

From błyszczący +‎ -o. First attested in 1791.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɨʂˈt͡ʂɔn.t͡sɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɔ
• Syllabification: błysz‧czą‧co

Adverb

błyszcząco (comparative bardziej błyszcząco, superlative najbardziej błyszcząco)

1. brilliantly, glossily, resplendently, scintillantly (reflecting light)

Related terms

adjectives

• błyskawicowy
• błyskawiczny
• błyskotliwy
• błyskotny
• błyskowy
• błyszczący

 

adverbs

• błyskawicowo
• błyskawicznie
• błyskotliwie
• błyskotnie

 

nouns

• błysk
• błyskaniec
• błyskawica
• błyskawiczność
• błyskota
• błyskotka
• błyskotliwość
• błyskotność
• błystka
• błyszcz
• błyszczek
• błyszczka
• błyszczyk

 

verbs

• błyskać impf, błysnąć pf
• błyskotać impf
• błyszczeć impf, zabłyszczeć pf

 

Further reading

• błyszcząco in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błyszcząco in Polish dictionaries at PWN