barışmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بارشمق (barışmak), from barış.

Pronunciation

• IPA^(key): /ba.ɾɯʃˈmak/
• Hyphenation: ba‧rış‧mak

Verb

barışmak (third-person singular simple present barışır)

1. (intransitive) to stop war or battle, to make peace, to make up

Conjugation

Conjugation of barışmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			barışmak
impersonal participle	imperfective		barışan
	perfective		barışmış
	prospective		barışacak
personal participle	non-prospective		barıştığım	barıştığın	barıştığı	barıştığımız	barıştığınız	barıştıkları
	prospective		barışacağım	barışacağın	barışacağı	barışacağımız	barışacağınız	barışacakları
verbal noun			barışma
way of doing			barışış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	barışırım	barışırsın	barışır	barışırız	barışırsınız	barışırlar
		imperfective	barışıyorum	barışıyorsun	barışıyor	barışıyoruz	barışıyorsunuz	barışıyorlar
	past	perfective	barıştım	barıştın	barıştı	barıştık	barıştınız	barıştılar
		imperfective	barışıyordum	barışıyordun	barışıyordu	barışıyorduk	barışıyordunuz	barışıyorlardı (or barışıyordular)
	future		barışacağım	barışacaksın	barışacak	barışacağız	barışacaksınız	barışacaklar
inferential	perfective		barışmışım	barışmışsın	barışmış	barışmışız	barışmışsınız	barışmışlar
	aorist		barışırmışım	barışırmışsın	barışırmış	barışırmışız	barışırmışsınız	barışırlarmış (or barışırmışlar)
	imperfective		barışıyormuşum	barışıyormuşsun	barışıyormuş	barışıyormuşuz	barışıyormuşsunuz	barışıyorlarmış
conditional	simple		barışsam	barışsan	barışsa	barışsak	barışsanız	barışsalar
	perfective		barışsaydım	barışsaydın	barışsaydı	barışsaydık	barışsaydınız	barışsaydılar
optative			barışayım	barışasın	barışa	barışalım	barışasınız	barışalar
progressive			barışmaktayım	barışmaktasın	barışmakta	barışmaktayız	barışmaktasınız	barışmaktalar
necessitative			barışmalıyım	barışmalısın	barışmalı	barışmalıyız	barışmalısınız	barışmalılar
imperative				barış	barışsın		barışın	barışsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	barışır mıyım?	barışır mısın?	barışır mı?	barışır mıyız?	barışır mısınız?	barışırlar mı?
		imperfective	barışıyor muyum?	barışıyor musun?	barışıyor mu?	barışıyor muyuz?	barışıyor musunuz?	barışıyorlar mı?
	past	perfective	barıştım mı?	barıştın mı?	barıştı mı?	barıştık mı?	barıştınız mı?	barıştılar mı?
		imperfective	barışıyor muydum?	barışıyor muydun?	barışıyor muydu?	barışıyor muyduk?	barışıyor muydunuz?	barışıyorlar mıydı?
	future		barışacak mıyım?	barışacak mısın?	barışacak mı?	barışacak mıyız?	barışacak mısınız?	barışacaklar mı?
inferential	perfective		barışmış mıyım?	barışmış mısın?	barışmış mı?	barışmış mıyız?	barışmış mısınız?	barışmışlar mı?
	aorist		barışır mıymışım?	barışır mıymışsın?	barışır mıymış?	barışır mıymışız?	barışır mıymışsınız?	barışırlar mıymış?
	imperfective		barışıyor muymuşum?	barışıyor muymuşsun?	barışıyor muymuş?	barışıyor muymuşuz?	barışıyor muymuşsunuz?	barışıyorlar mıymış?
conditional	simple		barışsam mı?	barışsan mı?	barışsa mı?	barışsak mı?	barışsanız mı?	barışsalar mı?
	perfective		barışsa mıydım?	barışsa mıydın?	barışsa mıydı?	barışsa mıydık?	barışsa mıydınız?	barışsalar mıydı?
progressive			barışmakta mıyım?	barışmakta mısın?	barışmakta mı?	barışmakta mıyız?	barışmakta mısınız?	barışmaktalar mı?
necessitative			barışmalı mıyım?	barışmalı mısın?	barışmalı mı?	barışmalı mıyız?	barışmalı mısınız?	barışmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			barışmamak
impersonal participle	imperfective		barışmayan
	perfective		barışmamış
	prospective		barışmayacak
personal participle	non-prospective		barışmadığım	barışmadığın	barışmadığı	barışmadığımız	barışmadığınız	barışmadıkları
	prospective		barışmayacağım	barışmayacağın	barışmayacağı	barışmayacağımız	barışmayacağınız	barışmayacakları
verbal noun			barışmama
way of doing			barışmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	barışmam	barışmazsın	barışmaz	barışmayız	barışmazsınız	barışmazlar
		imperfective	barışmıyorum	barışmıyorsun	barışmıyor	barışmıyoruz	barışmıyorsunuz	barışmıyorlar
	past	perfective	barışmadım	barışmadın	barışmadı	barışmadık	barışmadınız	barışmadılar
		imperfective	barışmıyordum	barışmıyordun	barışmıyordu	barışmıyorduk	barışmıyordunuz	barışmıyorlardı
	future		barışmayacağım	barışmayacaksın	barışmayacak	barışmayacağız	barışmayacaksınız	barışmayacaklar
inferential	perfective		barışmamışım	barışmamışsın	barışmamış	barışmamışız	barışmamışsınız	barışmamışlar
	aorist		barışmazmışım	barışmazmışsın	barışmazmış	barışmazmışız	barışmazmışsınız	barışmazlarmış
	imperfective		barışmıyormuşum	barışmıyormuşsun	barışmıyormuş	barışmıyormuşuz	barışmıyormuşsunuz	barışmıyorlarmış
conditional	simple		barışmasam	barışmasan	barışmasa	barışmasak	barışmasanız	barışmasalar
	perfective		barışmasaydım	barışmasaydın	barışmasaydı	barışmasaydık	barışmasaydınız	barışmasaydılar
optative			barışmayayım	barışmayasın	barışmaya	barışmayalım	barışmayasınız	barışmayalar
progressive			barışmamaktayım	barışmamaktasın	barışmamakta	barışmamaktayız	barışmamaktasınız	barışmamaktalar
necessitative			barışmamalıyım	barışmamalısın	barışmamalı	barışmamalıyız	barışmamalısınız	barışmamalılar
imperative				barışma	barışmasın		barışmayın	barışmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	barışmaz mıyım?	barışmaz mısın?	barışmaz mı?	barışmaz mıyız?	barışmaz mısınız?	barışmazlar mı?
		imperfective	barışmıyor muyum?	barışmıyor musun?	barışmıyor mu?	barışmıyor muyuz?	barışmıyor musunuz?	barışmıyorlar mı?
	past	perfective	barışmadım mı?	barışmadın mı?	barışmadı mı?	barışmadık mı?	barışmadınız mı?	barışmadılar mı?
		imperfective	barışmıyor muydum?	barışmıyor muydun?	barışmıyor muydu?	barışmıyor muyduk?	barışmıyor muydunuz?	barışmıyorlar mıydı?
	future		barışmayacak mıyım?	barışmayacak mısın?	barışmayacak mı?	barışmayacak mıyız?	barışmayacak mısınız?	barışmayacaklar mı?
inferential	perfective		barışmamış mıyım?	barışmamış mısın?	barışmamış mı?	barışmamış mıyız?	barışmamış mısınız?	barışmamışlar mı?
	aorist		barışmaz mıymışım?	barışmaz mıymışsın?	barışmaz mıymış?	barışmaz mıymışız?	barışmaz mıymışsınız?	barışmazlar mıymış?
	imperfective		barışmıyor muymuşum?	barışmıyor muymuşsun?	barışmıyor muymuş?	barışmıyor muymuşuz?	barışmıyor muymuşsunuz?	barışmıyorlar mıymış?
conditional	simple		barışmasam mı?	barışmasan mı?	barışmasa mı?	barışmasak mı?	barışmasanız mı?	barışmasalar mı?
	perfective		barışmasa mıydım?	barışmasa mıydın?	barışmasa mıydı?	barışmasa mıydık?	barışmasa mıydınız?	barışmasalar mıydı?
progressive			barışmamakta mıyım?	barışmamakta mısın?	barışmamakta mı?	barışmamakta mıyız?	barışmamakta mısınız?	barışmamaktalar mı?
necessitative			barışmamalı mıyım?	barışmamalı mısın?	barışmamalı mı?	barışmamalı mıyız?	barışmamalı mısınız?	barışmamalılar mı?

Further reading

• “barışmak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “barışmak”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 469