bez końca

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Literally, without end.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bɛsˈkɔɲ.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔɲt͡sa

Adverb

[edit]

bez końca (not comparable)

  1. (idiomatic) endlessly, on and on
    Synonym: w nieskończoność

Further reading

[edit]
  • bez końca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bez końca in Polish dictionaries at PWN