bokáim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

boka +‎ -im (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈbokaːjim]
  • Hyphenation: bo‧ká‧im

Noun[edit]

bokáim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of boka

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative bokáim
accusative bokáimat
dative bokáimnak
instrumental bokáimmal
causal-final bokáimért
translative bokáimmá
terminative bokáimig
essive-formal bokáimként
essive-modal bokáimul
inessive bokáimban
superessive bokáimon
adessive bokáimnál
illative bokáimba
sublative bokáimra
allative bokáimhoz
elative bokáimból
delative bokáimról
ablative bokáimtól
non-attributive
possessive - singular
bokáimé
non-attributive
possessive - plural
bokáiméi