Pronunciation[edit]
Etymology 1[edit]
From Old Irish cennaigid. Compare Scottish Gaelic ceannaich.
ceannaigh (present analytic ceannaíonn, future analytic ceannóidh, verbal noun ceannach, past participle ceannaithe)
- (transitive, intransitive) buy
Conjugation[edit]
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
ceannaím
|
ceannaíonn tú; ceannaír†
|
ceannaíonn sé, sí
|
ceannaímid; ceannaíonn muid
|
ceannaíonn sibh
|
ceannaíonn siad; ceannaíd†
|
a cheannaíonn; a cheannaíos / a gceannaíonn*; a gceannaíos*
|
ceannaítear
|
past
|
cheannaigh mé; cheannaíos
|
cheannaigh tú; cheannaís
|
cheannaigh sé, sí
|
cheannaíomar; cheannaigh muid
|
cheannaigh sibh; cheannaíobhair
|
cheannaigh siad; cheannaíodar
|
a cheannaigh / ar cheannaigh*
|
ceannaíodh
|
past habitual
|
cheannaínn / gceannaínn‡‡
|
cheannaíteá / gceannaíteᇇ
|
cheannaíodh sé, sí / gceannaíodh sé, s퇇
|
cheannaímis; cheannaíodh muid / gceannaímis‡‡; gceannaíodh muid‡‡
|
cheannaíodh sibh / gceannaíodh sibh‡‡
|
cheannaídís; cheannaíodh siad / gceannaídís‡‡; gceannaíodh siad‡‡
|
a cheannaíodh / a gceannaíodh*
|
cheannaítí / gceannaít퇇
|
future
|
ceannóidh mé; ceannód; ceannóchaidh mé†
|
ceannóidh tú; ceannóir†; ceannóchaidh tú†
|
ceannóidh sé, sí; ceannóchaidh sé, sí†
|
ceannóimid; ceannóidh muid; ceannóchaimid†; ceannóchaidh muid†
|
ceannóidh sibh; ceannóchaidh sibh†
|
ceannóidh siad; ceannóid†; ceannóchaidh siad†
|
a cheannóidh; a cheannós; a cheannóchaidh†; a cheannóchas† / a gceannóidh*; a gceannós*; a gceannóchaidh*†; a gceannóchas*†
|
ceannófar; ceannóchar†
|
conditional
|
cheannóinn; cheannóchainn† / gceannóinn‡‡; gceannóchainn†‡‡
|
cheannófá; cheannóchthᆠ/ gceannófᇇ; gceannóchthᆇ‡
|
cheannódh sé, sí; cheannóchadh sé, sí† / gceannódh sé, s퇇; gceannóchadh sé, s톇‡
|
cheannóimis; cheannódh muid; cheannóchaimis†; cheannóchadh muid† / gceannóimis‡‡; gceannódh muid‡‡; gceannóchaimis†‡‡; gceannóchadh muid†‡‡
|
cheannódh sibh; cheannóchadh sibh† / gceannódh sibh‡‡; gceannóchadh sibh†‡‡
|
cheannóidís; cheannódh siad; cheannóchadh siad† / gceannóidís‡‡; gceannódh siad‡‡; gceannóchadh siad†‡‡
|
a cheannódh; a cheannóchadh† / a gceannódh*; a gceannóchadh*†
|
cheannófaí; cheannóchthaí† / gceannófa퇇; gceannóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gceannaí mé; go gceannaíod†
|
go gceannaí tú; go gceannaír†
|
go gceannaí sé, sí
|
go gceannaímid; go gceannaí muid
|
go gceannaí sibh
|
go gceannaí siad; go gceannaíd†
|
—
|
go gceannaítear
|
past
|
dá gceannaínn
|
dá gceannaíteá
|
dá gceannaíodh sé, sí
|
dá gceannaímis; dá gceannaíodh muid
|
dá gceannaíodh sibh
|
dá gceannaídís; dá gceannaíodh siad
|
—
|
dá gceannaítí
|
imperative
|
ceannaím
|
ceannaigh
|
ceannaíodh sé, sí
|
ceannaímis
|
ceannaígí; ceannaídh†
|
ceannaídís
|
—
|
ceannaítear
|
verbal noun
|
ceannach
|
past participle
|
ceannaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms[edit]
Etymology 2[edit]
See the etymology of the corresponding lemma form.
ceannaigh
- vocative/genitive singular of ceannach
Mutation[edit]
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
ceannaigh
|
cheannaigh
|
gceannaigh
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|
Further reading[edit]
- Ó Dónaill, Niall (1977) “ceannaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “ceannaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “ceannaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024