commeo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- +‎ meō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

commeō (present infinitive commeāre, perfect active commeāvī, supine commeātum); first conjugation

  1. to visit or travel to; to frequent
  2. to resort to
  3. to go to and fro

Conjugation[edit]

   Conjugation of commeō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present commeō commeās commeat commeāmus commeātis commeant
imperfect commeābam commeābās commeābat commeābāmus commeābātis commeābant
future commeābō commeābis commeābit commeābimus commeābitis commeābunt
perfect commeāvī commeāvistī commeāvit commeāvimus commeāvistis commeāvērunt,
commeāvēre
pluperfect commeāveram commeāverās commeāverat commeāverāmus commeāverātis commeāverant
future perfect commeāverō commeāveris commeāverit commeāverimus commeāveritis commeāverint
passive present commeor commeāris,
commeāre
commeātur commeāmur commeāminī commeantur
imperfect commeābar commeābāris,
commeābāre
commeābātur commeābāmur commeābāminī commeābantur
future commeābor commeāberis,
commeābere
commeābitur commeābimur commeābiminī commeābuntur
perfect commeātus + present active indicative of sum
pluperfect commeātus + imperfect active indicative of sum
future perfect commeātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present commeem commeēs commeet commeēmus commeētis commeent
imperfect commeārem commeārēs commeāret commeārēmus commeārētis commeārent
perfect commeāverim commeāverīs commeāverit commeāverīmus commeāverītis commeāverint
pluperfect commeāvissem commeāvissēs commeāvisset commeāvissēmus commeāvissētis commeāvissent
passive present commeer commeēris,
commeēre
commeētur commeēmur commeēminī commeentur
imperfect commeārer commeārēris,
commeārēre
commeārētur commeārēmur commeārēminī commeārentur
perfect commeātus + present active subjunctive of sum
pluperfect commeātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present commeā commeāte
future commeātō commeātō commeātōte commeantō
passive present commeāre commeāminī
future commeātor commeātor commeantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives commeāre commeāvisse commeātūrum esse commeārī commeātum esse commeātum īrī
participles commeāns commeātūrus commeātus commeandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
commeandī commeandō commeandum commeandō commeātum commeātū

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • French: congé
  • Occitan: comjat
  • Italian: escomiare

References[edit]

  • commeo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • commeo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • commeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to go in and out of any one's house; to visit frequently: commeare ad aliquem
    • (ambiguous) to give furlough, leave of absence to soldiers: commeatum militibus dare (opp. petere)
    • (ambiguous) to cut off the supplies, intercept them: intercludere commeatum