cudzołożnik

See also: cudzoložník

Polish

Etymology

From cudzołożyć +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡su.d͡zɔˈwɔʐ.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʐɲik
• Syllabification: cu‧dzo‧łoż‧nik

Noun

cudzołożnik m pers (female equivalent cudzołożnica)

1. (literary) adulterer

Declension

Declension of cudzołożnik

	singular	plural
nominative	cudzołożnik	cudzołożnicy/cudzołożniki (deprecative)
genitive	cudzołożnika	cudzołożników
dative	cudzołożnikowi	cudzołożnikom
accusative	cudzołożnika	cudzołożników
instrumental	cudzołożnikiem	cudzołożnikami
locative	cudzołożniku	cudzołożnikach
vocative	cudzołożniku	cudzołożnicy

Related terms

adjective

• cudzołożny

 

noun

• cudzołóstwo

 

verb

• cudzołożyć impf

 

Further reading

• cudzołożnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cudzołożnik in Polish dictionaries at PWN