demistificator
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
From demistifica + -tor.
Noun[edit]
demistificator m (plural demistificatori)
Declension[edit]
Declension of demistificator
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) demistificator | demistificatorul | (niște) demistificatori | demistificatorii |
genitive/dative | (unui) demistificator | demistificatorului | (unor) demistificatori | demistificatorilor |
vocative | demistificatorule | demistificatorilor |