disputans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of disputō.

Participle[edit]

disputāns (genitive disputantis); third-declension one-termination participle

  1. estimating
  2. debating
  3. preaching

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative disputāns disputantēs disputantia
Genitive disputantis disputantium
Dative disputantī disputantibus
Accusative disputantem disputāns disputantēs
disputantīs
disputantia
Ablative disputante
disputantī1
disputantibus
Vocative disputāns disputantēs disputantia

1When used purely as an adjective.

References[edit]

  • disputans in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to introduce a person (into a dialogue) discoursing on..: aliquem disputantem facere, inducere, fingere (est aliquid apud aliquem disputans)