doorgedraaid
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From doordraaien.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]doorgedraaid (comparative doorgedraaider, superlative doorgedraaidst)
- berserk, frenzied; injuriously, maniacally, or furiously violent or out of control.
- crazy, mental, bonkers
Inflection
[edit]| Declension of doorgedraaid | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | doorgedraaid | |||
| inflected | doorgedraaide | |||
| comparative | doorgedraaider | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | doorgedraaid | doorgedraaider | het doorgedraaidst het doorgedraaidste | |
| indefinite | m./f. sing. | doorgedraaide | doorgedraaidere | doorgedraaidste |
| n. sing. | doorgedraaid | doorgedraaider | doorgedraaidste | |
| plural | doorgedraaide | doorgedraaidere | doorgedraaidste | |
| definite | doorgedraaide | doorgedraaidere | doorgedraaidste | |
| partitive | doorgedraaids | doorgedraaiders | — | |