gränstrakt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of gräns +‎ trakt.

Noun

[edit]

gränstrakt c

  1. border area

Declension

[edit]
Declension of gränstrakt 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative gränstrakt gränstrakten gränstrakter gränstrakterna
Genitive gränstrakts gränstraktens gränstrakters gränstrakternas

Further reading

[edit]