humatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of humō (“bury”).
Participle[edit]
humātus (feminine humāta, neuter humātum); first/second-declension participle
- buried, having been buried.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | humātus | humāta | humātum | humātī | humātae | humāta | |
Genitive | humātī | humātae | humātī | humātōrum | humātārum | humātōrum | |
Dative | humātō | humātō | humātīs | ||||
Accusative | humātum | humātam | humātum | humātōs | humātās | humāta | |
Ablative | humātō | humātā | humātō | humātīs | |||
Vocative | humāte | humāta | humātum | humātī | humātae | humāta |