ilmolintu

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ingrian[edit]

Etymology[edit]

From ilma (weather) +‎ -o +‎ lintu (bird).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

ilmolintu

  1. Synonym of ilmalintu
    • 1915, Volmari Porkka, quoting Kalina Vaasselin nainen, “1142. Soikkola, Loukkula, III4”, in Väinö Salminen, editor, Suomen Kansan Vanhat Runot. Länsi-Inkerin runot[1], volume III1, Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, lines 1-2:
      Pääsköilintu, päivöilintu, // Tuo ihhaala ilmoilintu
      Swallow, day bird // That beautiful bird of the weather.

Declension[edit]

Declension of ilmolintu (type 4/koivu, nt-nn gradation)
singular plural
nominative ilmolintu ilmolinnut
genitive ilmolinnun ilmolintuin, ilmolintuloin
partitive ilmolintua ilmolintuja, ilmolintuloja
illative ilmolintuu ilmolintui, ilmolintuloihe
inessive ilmolinnuus ilmolinnuis, ilmolintulois
elative ilmolinnust ilmolinnuist, ilmolintuloist
allative ilmolinnulle ilmolinnuille, ilmolintuloille
adessive ilmolinnuul ilmolinnuil, ilmolintuloil
ablative ilmolinnult ilmolinnuilt, ilmolintuloilt
translative ilmolinnuks ilmolinnuiks, ilmolintuloiks
essive ilmolintunna, ilmolintuun ilmolintuinna, ilmolintuloinna, ilmolintuin, ilmolintuloin
exessive1) ilmolintunt ilmolintuint, ilmolintuloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.