januárjaim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

január +‎ -jaim (possessive suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈjɒnuaːrjɒjim]
  • Hyphenation: ja‧nu‧ár‧ja‧im

Noun

[edit]

januárjaim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of január

Declension

[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative januárjaim
accusative januárjaimat
dative januárjaimnak
instrumental januárjaimmal
causal-final januárjaimért
translative januárjaimmá
terminative januárjaimig
essive-formal januárjaimként
essive-modal januárjaimul
inessive januárjaimban
superessive januárjaimon
adessive januárjaimnál
illative januárjaimba
sublative januárjaimra
allative januárjaimhoz
elative januárjaimból
delative januárjaimról
ablative januárjaimtól
non-attributive
possessive - singular
januárjaimé
non-attributive
possessive - plural
januárjaiméi