kleurenblind

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of kleur +‎ -en- +‎ blind.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkløː.rə(n)ˌblɪnt/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: kleu‧ren‧blind

Adjective

[edit]

kleurenblind (not comparable)

  1. colour blind (incapable of distinguishing two primary colours)

Inflection

[edit]
Declension of kleurenblind
uninflected kleurenblind
inflected kleurenblinde
comparative
positive
predicative/adverbial kleurenblind
indefinite m./f. sing. kleurenblinde
n. sing. kleurenblind
plural kleurenblinde
definite kleurenblinde
partitive kleurenblinds

Derived terms

[edit]