kolaboracja

See also: kolaboracją

Polish

Etymology

Borrowed from French collaboration.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.la.bɔˈrat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ko‧la‧bo‧rac‧ja

Noun

kolaboracja f

1. collaborationism, treason (providing aid and comfort to the enemy)
2. (archaic) collaboration (act of collaborating)

   Synonym: współpraca

Declension

Declension of kolaboracja

	singular
nominative	kolaboracja
genitive	kolaboracji
dative	kolaboracji
accusative	kolaborację
instrumental	kolaboracją
locative	kolaboracji
vocative	kolaboracjo

Derived terms

adjective

• kolaboracyjny

 

nouns

• kolaboracjonista
• kolaboracjonistka

 

Related terms

adjectives

• kolaboracjonistyczny
• kolaborancki

 

nouns

• kolaboracjonizm
• kolaboranctwo
• kolaborant
• kolaborantka

 

verb

• kolaborować

 

Further reading

• kolaboracja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kolaboracja in Polish dictionaries at PWN