Old Swedish[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse krinkr, from Proto-Germanic *kringaz (“circle, ring”).
krängia
- heel, careen
Conjugation[edit]
Conjugation of krängia (weak)
|
present
|
past
|
infinitive
|
krängia
|
—
|
participle
|
krängiandi, krängiande
|
krängder
|
active voice
|
indicative
|
subjunctive
|
imperative
|
indicative
|
subjunctive
|
iæk
|
krängir
|
krängi, kränge
|
—
|
krängdi, krängde
|
krängdi, krängde
|
þū
|
krängir
|
krängi, kränge
|
kräng
|
krängdi, krängde
|
krängdi, krängde
|
han
|
krängir
|
krängi, kränge
|
—
|
krängdi, krängde
|
krängdi, krängde
|
vīr
|
krängium, krängiom
|
krängium, krängiom
|
krängium, krängiom
|
krängdum, krängdom
|
krängdum, krängdom
|
īr
|
krängin
|
krängin
|
krängin
|
krängdin
|
krängdin
|
þēr
|
krängia
|
krängin
|
—
|
krängdu, krängdo
|
krängdin
|
mediopassive voice
|
indicative
|
subjunctive
|
imperative
|
indicative
|
subjunctive
|
iæk
|
krängis
|
krängis, kränges
|
—
|
krängdis, krängdes
|
krängdis, krängdes
|
þū
|
krängis
|
krängis, kränges
|
—
|
krängdis, krängdes
|
krängdis, krängdes
|
han
|
krängis
|
krängis, kränges
|
—
|
krängdis, krängdes
|
krängdis, krängdes
|
vīr
|
krängiums, krängioms
|
krängiums, krängioms
|
—
|
krängdums, krängdoms
|
krängdums, krängdoms
|
īr
|
krängins
|
krängins
|
—
|
krängdins
|
krängdins
|
þēr
|
krängias
|
krängins
|
—
|
krängdus, krängdos
|
krängdins
|
Descendants[edit]