książęcy

Polish

Etymology

From książę +‎ -ęcy.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɕɔw̃ˈʐɛn.t͡sɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡sɨ
• Syllabification: ksią‧żę‧cy

Adjective

książęcy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) princes; princely (relating to a prince)

Declension

Declension of książęcy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	książęcy		książęca	książęce	książęcy	książęce
genitive	książęcego		książęcej	książęcego	książęcych
dative	książęcemu		książęcej	książęcemu	książęcym
accusative	książęcego	książęcy	książęcą	książęce	książęcych	książęce
instrumental	książęcym		książęcą	książęcym	książęcymi
locative	książęcym		książęcej	książęcym	książęcych

Related terms

• książę

 

Further reading

• książęcy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• książęcy in Polish dictionaries at PWN