mæting
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
From mæta (“to meet, encounter”) + -ing.
Noun[edit]
mæting f (genitive singular mætingar, no plural)
Declension[edit]
declension of mæting
f-s1 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | mæting | mætingin |
accusative | mætingu | mætinguna |
dative | mætingu | mætingunni |
genitive | mætingar | mætingarinnar |