müdafaa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish مدافعه (müdâfa'a), from Arabic مُدَافَعَة (mudāfaʕa), verbal noun of دَافَعَ (dāfaʕa, to defend). Compare Azerbaijani müdafiə.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /my.daːfa.a/, [my.daːfaː]

Noun[edit]

müdafaa (definite accusative müdafaayı, plural müdafaalar)

  1. defense
  2. resistance

Declension[edit]

Inflection
Nominative müdafaa
Definite accusative müdafaayı
Singular Plural
Nominative müdafaa müdafaalar
Definite accusative müdafaayı müdafaaları
Dative müdafaaya müdafaalara
Locative müdafaada müdafaalarda
Ablative müdafaadan müdafaalardan
Genitive müdafaanın müdafaaların

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  • Nişanyan, Sevan (2002–) “müdafaa”, in Nişanyan Sözlük
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN