marmaraigh

Irish

Etymology 1

From marmar +‎ -igh.

Verb

marmaraigh (present analytic marmaraíonn, future analytic marmaróidh, verbal noun marmarú, past participle marmaraithe)

1. (transitive) marble; mottle

Declension

conjugation of marmaraigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	marmaraím	marmaraíonn tú; marmaraír†	marmaraíonn sé, sí	marmaraímid; marmaraíonn muid	marmaraíonn sibh	marmaraíonn siad; marmaraíd†	a mharmaraíonn; a mharmaraíos / a marmaraíonn*; a marmaraíos*	marmaraítear
	past	mharmaraigh mé; mharmaraíos	mharmaraigh tú; mharmaraís	mharmaraigh sé, sí	mharmaraíomar; mharmaraigh muid	mharmaraigh sibh; mharmaraíobhair	mharmaraigh siad; mharmaraíodar	a mharmaraigh / ar mharmaraigh*	marmaraíodh
	past habitual	mharmaraínn / marmaraínn‡‡	mharmaraíteá / marmaraíteᇇ	mharmaraíodh sé, sí / marmaraíodh sé, s퇇	mharmaraímis; mharmaraíodh muid / marmaraímis‡‡; marmaraíodh muid‡‡	mharmaraíodh sibh / marmaraíodh sibh‡‡	mharmaraídís; mharmaraíodh siad / marmaraídís‡‡; marmaraíodh siad‡‡	a mharmaraíodh / a marmaraíodh*	mharmaraítí / marmaraít퇇
future		marmaróidh mé; marmaród; marmaróchaidh mé†	marmaróidh tú; marmaróir†; marmaróchaidh tú†	marmaróidh sé, sí; marmaróchaidh sé, sí†	marmaróimid; marmaróidh muid; marmaróchaimid†; marmaróchaidh muid†	marmaróidh sibh; marmaróchaidh sibh†	marmaróidh siad; marmaróid†; marmaróchaidh siad†	a mharmaróidh; a mharmarós; a mharmaróchaidh†; a mharmaróchas† / a marmaróidh*; a marmarós*; a marmaróchaidh*†; a marmaróchas*†	marmarófar; marmaróchar†
conditional		mharmaróinn; mharmaróchainn† / marmaróinn‡‡; marmaróchainn†‡‡	mharmarófá; mharmaróchthᆠ/ marmarófᇇ; marmaróchthᆇ‡	mharmaródh sé, sí; mharmaróchadh sé, s토/ marmaródh sé, s퇇; marmaróchadh sé, s톇‡	mharmaróimis; mharmaródh muid; mharmaróchaimis†; mharmaróchadh muid† / marmaróimis‡‡; marmaródh muid‡‡; marmaróchaimis†‡‡; marmaróchadh muid†‡‡	mharmaródh sibh; mharmaróchadh sibh† / marmaródh sibh‡‡; marmaróchadh sibh†‡‡	mharmaróidís; mharmaródh siad; mharmaróchadh siad† / marmaróidís‡‡; marmaródh siad‡‡; marmaróchadh siad†‡‡	a mharmaródh; a mharmaróchadh† / a marmaródh*; a marmaróchadh*†	mharmarófaí; mharmaróchtha토/ marmarófa퇇; marmaróchtha톇‡
subjunctive	present	go marmaraí mé; go marmaraíod†	go marmaraí tú; go marmaraír†	go marmaraí sé, sí	go marmaraímid; go marmaraí muid	go marmaraí sibh	go marmaraí siad; go marmaraíd†	—	go marmaraítear
	past	dá marmaraínn	dá marmaraíteá	dá marmaraíodh sé, sí	dá marmaraímis; dá marmaraíodh muid	dá marmaraíodh sibh	dá marmaraídís; dá marmaraíodh siad	—	dá marmaraítí
imperative		marmaraím	marmaraigh	marmaraíodh sé, sí	marmaraímis	marmaraígí; marmaraídh†	marmaraídís	—	marmaraítear
verbal noun		marmarú
past participle		marmaraithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

marmaraigh

1. inflection of marmarach:
   1. vocative/genitive singular masculine
   2. (archaic) dative singular feminine

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
marmaraigh	mharmaraigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “marmaraigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “marmaraigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “marmaraigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024