nadziać

Polish

Etymology

From na- +‎ dziać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.d͡ʑat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ad͡ʑat͡ɕ
• Syllabification: na‧dziać

Verb

nadziać pf (imperfective nadziewać)

1. (transitive, cooking) to stuff, to fill
2. (transitive) to pierce, to skewer, to spear
3. (reflexive with się) to pierce oneself, to become skewered
4. (reflexive with się, colloquial) to run into, to meet unexpectedly [+ na (accusative) = someone]

Conjugation

Conjugation of nadziać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nadziać
future tense	1st	nadzieję			nadziejemy
	2nd	nadziejesz			nadziejecie
	3rd	nadzieje			nadzieją
	impersonal	nadzieje się
past tense	1st	nadziałem, -(e)m nadział	nadziałam, -(e)m nadziała	nadziałom, -(e)m nadziało	nadzialiśmy, -(e)śmy nadziali	nadziałyśmy, -(e)śmy nadziały
	2nd	nadziałeś, -(e)ś nadział	nadziałaś, -(e)ś nadziała	nadziałoś, -(e)ś nadziało	nadzialiście, -(e)ście nadziali	nadziałyście, -(e)ście nadziały
	3rd	nadział	nadziała	nadziało	nadziali	nadziały
	impersonal	nadziano
conditional	1st	nadziałbym, bym nadział	nadziałabym, bym nadziała	nadziałobym, bym nadziało	nadzialibyśmy, byśmy nadziali	nadziałybyśmy, byśmy nadziały
	2nd	nadziałbyś, byś nadział	nadziałabyś, byś nadziała	nadziałobyś, byś nadziało	nadzialibyście, byście nadziali	nadziałybyście, byście nadziały
	3rd	nadziałby, by nadział	nadziałaby, by nadziała	nadziałoby, by nadziało	nadzialiby, by nadziali	nadziałyby, by nadziały
	impersonal	nadziano by
imperative	1st	niech nadzieję			nadziejmy
	2nd	nadziej			nadziejcie
	3rd	niech nadzieje			niech nadzieją
passive adjectival participle		nadziany	nadziana	nadziane	nadziani	nadziane
anterior adverbial participle		nadziawszy
verbal noun		nadzianie

Derived terms

noun

• nadziewarka

 

Related terms

noun

• nadzienie

 

Further reading

• nadziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nadziać in Polish dictionaries at PWN