oblacja

See also: oblacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin oblātiō. Doublet of opłatek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈlat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ob‧lac‧ja

Noun

oblacja f (related adjective oblacyjny)

1. (dated, religion) oblation (offering to a deity)

Declension

Declension of oblacja

	singular	plural
nominative	oblacja	oblacje
genitive	oblacji	oblacji/oblacyj (archaic)
dative	oblacji	oblacjom
accusative	oblację	oblacje
instrumental	oblacją	oblacjami
locative	oblacji	oblacjach
vocative	oblacjo	oblacje

Further reading

• oblacja in Polish dictionaries at PWN