okaleczenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From okaleczyć +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔ.ka.lɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧ka‧le‧cze‧nie

Noun[edit]

okaleczenie n

  1. verbal noun of okaleczyć
  2. mayhem (maiming of a person by depriving him of the use of any of his limbs which are necessary for defense or protection)

Declension[edit]

Declension of okaleczenie
singular plural
nominative okaleczenie okaleczenia
genitive okaleczenia okaleczeń
dative okaleczeniu okaleczeniom
accusative okaleczenie okaleczenia
instrumental okaleczeniem okaleczeniami
locative okaleczeniu okaleczeniach
vocative okaleczenie okaleczenia

Related terms[edit]

verbs

Further reading[edit]

  • okaleczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okaleczenie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=okaleczenie&oldid=72370230"