onóir

See also: onoir

Irish

Alternative forms

• anáir

Etymology

From Middle Irish onóir, anóir, from Old French honor, from Latin honor.

Noun

onóir f (genitive singular onóra, nominative plural onóracha)

1. honour

Declension

Declension of onóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative onóir onóracha Vocative a onóir a onóracha Genitive onóra onóracha Dative onóir onóracha

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an onóir na honóracha Genitive na honóra na n-onóracha Dative leis an onóir don onóir leis na honóracha

Derived terms

• onórach (“honourable, upright; honoured, esteemed; honorary”, adjective)
• onóraigh (“honour”, transitive verb)

Verb

onóir (present analytic onórann, future analytic onórfaidh, verbal noun onóradh, past participle onórtha)

1. (transitive) Alternative form of onóraigh (“honour”)

Conjugation

conjugation of onóir (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	onóraim	onórann tú; onórair†	onórann sé, sí	onóraimid	onórann sibh	onórann siad; onóraid†	a onórann; a onóras / a n-onórann*; a n-onóras*	onórtar
	past	d'onóir mé; d'onóras / onóir mé‡; onóras‡	d'onóir tú; d'onórais / onóir tú‡; onórais‡	d'onóir sé, sí / onóir sé, sí‡	d'onóramar; d'onóir muid / onóramar‡; onóir muid‡	d'onóir sibh; d'onórabhair / onóir sibh‡; onórabhair‡	d'onóir siad; d'onóradar / onóir siad; onóradar‡	a d'onóir / ar onóir*	onóradh; honóradh†
	past habitual	d'onórainn / onórainn‡; n-onórainn‡‡	d'onórtá / onórtá‡; n-onórtᇇ	d'onóradh sé, sí / onóradh sé, sí‡; n-onóradh sé, s퇇	d'onóraimis; d'onóradh muid / onóraimis‡; onóradh muid‡; n-onóraimis‡‡; n-onóradh muid‡‡	d'onóradh sibh / onóradh sibh‡; n-onóradh sibh‡‡	d'onóraidís; d'onóradh siad / onóraidís‡; onóradh siad‡; n-onóraidís‡‡; n-onóradh siad‡‡	a d'onóradh / a n-onóradh*	d'onórtaí / onórtaí‡; n-onórta퇇
future		onórfaidh mé; onórfad	onórfaidh tú; onórfair†	onórfaidh sé, sí	onórfaimid; onórfaidh muid	onórfaidh sibh	onórfaidh siad; onórfaid†	a onórfaidh; a onórfas / a n-onórfaidh*; a n-onórfas*	onórfar
conditional		d'onórfainn / onórfainn‡; n-onórfainn‡‡	d'onórfá / onórfá‡; n-onórfᇇ	d'onórfadh sé, sí / onórfadh sé, sí‡; n-onórfadh sé, s퇇	d'onórfaimis; d'onórfadh muid / onórfaimis‡; onórfadh muid‡; n-onórfaimis‡‡; n-onórfadh muid‡‡	d'onórfadh sibh / onórfadh sibh‡; n-onórfadh sibh‡‡	d'onórfaidís; d'onórfadh siad / onórfaidís‡; onórfadh siad‡; n-onórfaidís‡‡; n-onórfadh siad‡‡	a d'onórfadh / a n-onórfadh*	d'onórfaí / onórfaí‡; n-onórfa퇇
subjunctive	present	go n-onóra mé; go n-onórad†	go n-onóra tú; go n-onórair†	go n-onóra sé, sí	go n-onóraimid; go n-onóra muid	go n-onóra sibh	go n-onóra siad; go n-onóraid†	—	go n-onórtar
	past	dá n-onórainn	dá n-onórtá	dá n-onóradh sé, sí	dá n-onóraimis; dá n-onóradh muid	dá n-onóradh sibh	dá n-onóraidís; dá n-onóradh siad	—	dá n-onórtaí
imperative		onóraim	onóir	onóradh sé, sí	onóraimis	onóraigí; onóraidh†	onóraidís	—	onórtar
verbal noun		onóradh
past participle		onórtha

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
onóir	n-onóir	honóir	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “onóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “onóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “onóir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “onóir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024