patricus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From pater (“father”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈpa.tri.kus/, [ˈpät̪rɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpa.tri.kus/, [ˈpäːt̪rikus]
Adjective[edit]
patricus (feminine patrica, neuter patricum, adverb patricē); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | patricus | patrica | patricum | patricī | patricae | patrica | |
Genitive | patricī | patricae | patricī | patricōrum | patricārum | patricōrum | |
Dative | patricō | patricō | patricīs | ||||
Accusative | patricum | patricam | patricum | patricōs | patricās | patrica | |
Ablative | patricō | patricā | patricō | patricīs | |||
Vocative | patrice | patrica | patricum | patricī | patricae | patrica |
Synonyms[edit]
- (of or pertaining to a father): paternālis, paternus
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
References[edit]
- “patricus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- patricus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.