pelgrimeren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Modelled on older Middle Dutch peregrineren. Equivalent to pelgrim +‎ -eren.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌpɛl.ɣriˈmeː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: pel‧gri‧me‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb[edit]

pelgrimeren

  1. (intransitive, Christianity) to go on a pilgrimage, to pilgrimage

Inflection[edit]

Conjugation of pelgrimeren (weak)
infinitive pelgrimeren
past singular pelgrimeerde
past participle gepelgrimeerd
infinitive pelgrimeren
gerund pelgrimeren n
present tense past tense
1st person singular pelgrimeer pelgrimeerde
2nd person sing. (jij) pelgrimeert pelgrimeerde
2nd person sing. (u) pelgrimeert pelgrimeerde
2nd person sing. (gij) pelgrimeert pelgrimeerde
3rd person singular pelgrimeert pelgrimeerde
plural pelgrimeren pelgrimeerden
subjunctive sing.1 pelgrimere pelgrimeerde
subjunctive plur.1 pelgrimeren pelgrimeerden
imperative sing. pelgrimeer
imperative plur.1 pelgrimeert
participles pelgrimerend gepelgrimeerd
1) Archaic.