praemico

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From prae- (before) +‎ micō (I twinkle, glitter).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

praemicō (present infinitive praemicāre, perfect active praemicāvī, supine praemicātum); first conjugation

  1. to gleam or glitter forth
  2. to glitter very much

Conjugation

[edit]
   Conjugation of praemicō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praemicō praemicās praemicat praemicāmus praemicātis praemicant
imperfect praemicābam praemicābās praemicābat praemicābāmus praemicābātis praemicābant
future praemicābō praemicābis praemicābit praemicābimus praemicābitis praemicābunt
perfect praemicāvī praemicāvistī praemicāvit praemicāvimus praemicāvistis praemicāvērunt,
praemicāvēre
pluperfect praemicāveram praemicāverās praemicāverat praemicāverāmus praemicāverātis praemicāverant
future perfect praemicāverō praemicāveris praemicāverit praemicāverimus praemicāveritis praemicāverint
passive present praemicor praemicāris,
praemicāre
praemicātur praemicāmur praemicāminī praemicantur
imperfect praemicābar praemicābāris,
praemicābāre
praemicābātur praemicābāmur praemicābāminī praemicābantur
future praemicābor praemicāberis,
praemicābere
praemicābitur praemicābimur praemicābiminī praemicābuntur
perfect praemicātus + present active indicative of sum
pluperfect praemicātus + imperfect active indicative of sum
future perfect praemicātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praemicem praemicēs praemicet praemicēmus praemicētis praemicent
imperfect praemicārem praemicārēs praemicāret praemicārēmus praemicārētis praemicārent
perfect praemicāverim praemicāverīs praemicāverit praemicāverīmus praemicāverītis praemicāverint
pluperfect praemicāvissem praemicāvissēs praemicāvisset praemicāvissēmus praemicāvissētis praemicāvissent
passive present praemicer praemicēris,
praemicēre
praemicētur praemicēmur praemicēminī praemicentur
imperfect praemicārer praemicārēris,
praemicārēre
praemicārētur praemicārēmur praemicārēminī praemicārentur
perfect praemicātus + present active subjunctive of sum
pluperfect praemicātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praemicā praemicāte
future praemicātō praemicātō praemicātōte praemicantō
passive present praemicāre praemicāminī
future praemicātor praemicātor praemicantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praemicāre praemicāvisse praemicātūrum esse praemicārī praemicātum esse praemicātum īrī
participles praemicāns praemicātūrus praemicātus praemicandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praemicandī praemicandō praemicandum praemicandō praemicātum praemicātū

References

[edit]
  • praemico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praemico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.