równocześnie

Polish

Etymology

From równoczesny +‎ -ie. First attested in 1812. Compare Kashubian równoczasno.

Pronunciation

• IPA^(key): /ruv.nɔˈt͡ʂɛɕ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɕɲɛ
• Syllabification: rów‧no‧cześ‧nie

Adverb

równocześnie (not comparable)

1. simultaneously (at the same time as)

   Synonym: jednocześnie

Particle

równocześnie

1. simultaneously (also, as well)

Further reading

• równocześnie I in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• równocześnie II in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• równocześnie in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “równocześnie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “równocześnie”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 744