retuin

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ingrian[edit]

Etymology[edit]

From retu (dirt) +‎ -in.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

retuin (comparative retuisemp)

  1. dirt (made of dirt)

Declension[edit]

Declension of retuin (type 1/kärpäin, no gradation)
singular plural
nominative retuin retuiset
genitive retuisen retuisiin
partitive retuista, retuist retuisia
illative retuisee retuisii
inessive retuisees retuisiis
elative retuisest retuisist
allative retuiselle retuisille
adessive retuiseel retuisiil
ablative retuiselt retuisilt
translative retuiseks retuisiks
essive retuisenna, retuiseen retuisinna, retuisiin
exessive1) retuisent retuisint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References[edit]

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 474