rudzielec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From rudy +‎ -elec.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ruˈd͡ʑɛ.lɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlɛt͡s
  • Syllabification: ru‧dzie‧lec

Noun[edit]

rudzielec m pers

  1. (colloquial) bloodnut, carrot top, ginger, redhead (red-haired person)
    Synonym: wiewiórka

Declension[edit]

Declension of rudzielec
singular plural
nominative rudzielec rudzielcy/rudzielce
genitive rudzielca rudzielców
dative rudzielcowi rudzielcom
accusative rudzielca rudzielców
instrumental rudzielcem rudzielcami
locative rudzielcu rudzielcach
vocative rudzielcu/rudzielcze rudzielcy/rudzielce

Noun[edit]

rudzielec m animal

  1. (humorous) fox
    Synonym: lis

Declension[edit]

Declension of rudzielec
singular plural
nominative rudzielec rudzielce
genitive rudzielca rudzielców
dative rudzielcowi rudzielcom
accusative rudzielca rudzielce
instrumental rudzielcem rudzielcami
locative rudzielcu rudzielcach
vocative rudzielcu rudzielce

Related terms[edit]

adjective
nouns

Further reading[edit]

  • rudzielec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rudzielec in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=rudzielec&oldid=78241726"