scéalaigh

Irish

Etymology 1

From scéal (“story”) +‎ -igh.

Verb

scéalaigh (present analytic scéalaíonn, future analytic scéalóidh, verbal noun scéalú, past participle scéalaithe)

1. (transitive) relate

Conjugation

conjugation of scéalaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	scéalaím	scéalaíonn tú; scéalaír†	scéalaíonn sé, sí	scéalaímid; scéalaíonn muid	scéalaíonn sibh	scéalaíonn siad; scéalaíd†	a scéalaíonn; a scéalaíos	scéalaítear
	past	scéalaigh mé; scéalaíos	scéalaigh tú; scéalaís	scéalaigh sé, sí	scéalaíomar; scéalaigh muid	scéalaigh sibh; scéalaíobhair	scéalaigh siad; scéalaíodar	a scéalaigh / ar scéalaigh*	scéalaíodh
	past habitual	scéalaínn	scéalaíteá	scéalaíodh sé, sí	scéalaímis; scéalaíodh muid	scéalaíodh sibh	scéalaídís; scéalaíodh siad	a scéalaíodh / a scéalaíodh*	scéalaítí
future		scéalóidh mé; scéalód; scéalóchaidh mé†	scéalóidh tú; scéalóir†; scéalóchaidh tú†	scéalóidh sé, sí; scéalóchaidh sé, sí†	scéalóimid; scéalóidh muid; scéalóchaimid†; scéalóchaidh muid†	scéalóidh sibh; scéalóchaidh sibh†	scéalóidh siad; scéalóid†; scéalóchaidh siad†	a scéalóidh; a scéalós; a scéalóchaidh†; a scéalóchas†	scéalófar; scéalóchar†
conditional		scéalóinn; scéalóchainn†	scéalófá; scéalóchthá†	scéalódh sé, sí; scéalóchadh sé, sí†	scéalóimis; scéalódh muid; scéalóchaimis†; scéalóchadh muid†	scéalódh sibh; scéalóchadh sibh†	scéalóidís; scéalódh siad; scéalóchadh siad†	a scéalódh; a scéalóchadh† / a scéalódh*; a scéalóchadh*†	scéalófaí; scéalóchthaí†
subjunctive	present	go scéalaí mé; go scéalaíod†	go scéalaí tú; go scéalaír†	go scéalaí sé, sí	go scéalaímid; go scéalaí muid	go scéalaí sibh	go scéalaí siad; go scéalaíd†	—	go scéalaítear
	past	dá scéalaínn	dá scéalaíteá	dá scéalaíodh sé, sí	dá scéalaímis; dá scéalaíodh muid	dá scéalaíodh sibh	dá scéalaídís; dá scéalaíodh siad	—	dá scéalaítí
imperative		scéalaím	scéalaigh	scéalaíodh sé, sí	scéalaímis	scéalaígí; scéalaídh†	scéalaídís	—	scéalaítear
verbal noun		scéalú
past participle		scéalaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

scéalaigh

1. inflection of scéalach:
   1. vocative/genitive singular masculine
   2. (archaic) dative singular feminine

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “scéalaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN