statuar
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Verb[edit]
statuar
Norwegian Nynorsk[edit]
Noun[edit]
statuar m
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French statuaire, from Latin statuarius.
Adjective[edit]
statuar m or n (feminine singular statuară, masculine plural statuari, feminine and neuter plural statuare)
Declension[edit]
Declension of statuar
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | statuar | statuară | statuari | statuare | ||
definite | statuarul | statuara | statuarii | statuarele | |||
genitive/ dative |
indefinite | statuar | statuare | statuari | statuare | ||
definite | statuarului | statuarei | statuarilor | statuarelor |