stracenie

See also: strącenie

Polish

Etymology

From stracić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /straˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: stra‧ce‧nie

Noun

stracenie n

1. verbal noun of stracić
2. execution

   Synonyms: egzekucja, kaźń

Declension

Declension of stracenie

	singular	plural
nominative	stracenie	stracenia
genitive	stracenia	straceń
dative	straceniu	straceniom
accusative	stracenie	stracenia
instrumental	straceniem	straceniami
locative	straceniu	straceniach
vocative	stracenie	stracenia

Further reading

• stracenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stracenie in Polish dictionaries at PWN